In het Gedichtendagessay, dat jaarlijks verschijnt, houdt een dichter een hoogstpersoonlijk pleidooi voor de poëzie. Lauwereyns neemt de fakkel over van Charles Ducal (2010), die op zijn beurt Luuk Gruwez (2009) en Paul Bogaert (2008) opvolgde.
Lauwereyns woont en werkt in Japan, waar hij lesgeeft aan de Kyushu universiteit. Hij schreef een tiental boeken, waaronder de roman 'Monkey business', het essay 'Splash' een reeks eigenzinnige dichtbundels. In 2010 verscheen bij the MIT Press zijn wetenschappelijke werk 'The anatomy of bias'. Volgend jaar rolt er ook een nieuwe dichtbundel van de pers, 'Hemelsblauw' (De Bezige Bij).
'Waar zit het hart?' Het antwoord op deze vraag zal het bijzondere van de poëzie aanwijzen, vermoedt Lauwereyns in zijn Gedichtendagessay. Voor 'De smaak van het geluid van het hart' richt hij de aandacht op de meest aangrijpende en persoonlijke dingen, van een hartinfarct tot de gedichten van John Keats. Een onverwachte sleutel vindt hij in de Japanse lettertekens voor 'betekenis'. Drie componenten verenigen zich: de smaak, het geluid en het hart. Poëzie, begrijpt Lauwereyns, is een uniek en zinvol samenspel van proeven, luisteren en voelen, waarbij het hart een cruciale rol speelt.
Het Gedichtendagessay wordt uitgegeven en verspreid door het Poëziecentrum (Vlaanderen) en De Bezige Bij (Nederland).
